Адказвае псіхалагіня Volnyja

Што такое давер?

Давер – гэта ўпэўненасць, заснаваная на асабістым досведзе зносін і падтрымцы.

Трэба разумець: гэта не гарантыя, а здагадка, што іншаму чалавеку можна верыць, што людзі адкажуць узаемнасцю на нашыя дзеянні і адгукнуцца на патрэбы. Мы здагадваемся, каму можна адкрыцца і з кім можна дзяліцца сваімі пачуццямі, думкамі, рэсурсамі без страху быць асуджаным ці параненым.

‍

Навошта трэба давяраць?

Давер – гэта пра бяспеку і апору. Давер будуе базу для эмацыйнай стабільнасці і здаровых адносін са светам і сабой. Ён дазваляе адчуваць сябе ўпэўнена і прадказальна, збліжацца з людзьмі, цікавіцца без страху.

‍

Калі ёсць давер

• Не баімся прасіць і атрымліваць падтрымку
• Ідзем насустрач новаму, цікавімся
• Лёгка счытваем сігналы камунікацыі, міміку, інтанацыю
• Застаецца больш сіл, патрабуецца менш адпачынку
• Маецца прастора для выразу эмоцый – іншыя людзі
• Няма страху быць асуджаным ці параненым 

Калі няма даверу

• Трацім сілы на кантроль, праверку сігналаў камунікацыі, фактаў
• Адчуваем небяспеку, страх, напружанне
• Цяжка ці немагчыма ісці на збліжэнне з людзьмі
• Немагчыма імправізаваць, хутка прымаць рашэнні
• Трэба больш часу на адпачынак, пераасэнсаванне падзей
• Цяжка пускаць у жыццё новае, знаёміцца, мяняцца

‍

Адкуль бярэцца давер?

Давер да свету мацнее з дзяцінства, калі бацькі побач і на іх можна спадзявацца. Яны даюць разуменне: «Мір - бяспечны і прыязны. А калі адбудуцца непрыемнасці, мы дапаможам іх пераадолець і вытрымаць эмоцыі».

Давер да сябе будуецца на досведзе кантакту са значнымі людзьмі: ці атрымлівала дзіцяці дастаткова клопату, ці падтрымлівалі дарослыя яго жаданні і спантанныя імкненні (у разумных межах), ці давалі права голасу і самастойнасць?

С цягам часу мы сутыкаемся з сітцуацыямі неапраўданага даверу. Мы вучымся на сваім досведзе і становімся менш даверлівымі. Але важна зусім не страціць давер да свету.

Давер падмацоўваецца надзейнымі і бяспечнымі сувязямі з іншымі людзьмі. Калі мы адчуваем, што нашы патрэбы будуць сустрэтыя і нашы межы будуць паважаныя, мы становімся больш схільнымі адкрывацца і давяраць.

Давер развіваецца паступова ў працэсе адкрытай камунікацыі і ўзаемаразумення, а таксама ў выніку дзеянняў, якія дэманструюць надзейнасць і сумленнасць.

‍

Як адбудоўваць давер?

Клін клінам паганяе. Парушаны давер трэба вяртаць праз станоўчы досвед. Намагайцеся выбудоўваць надзейныя зносіны, якія забяспечваюць падтрымку, павагу да асобы і магчымасць самавыяўлення.

‍Рэфлексія. Важна ўсведамляць уласныя эмоцыі і іх паходжанне. Гэта дапаможа пазбегнуць пераносу негатыўнага досведу мінулага на бягучыя падзеі. Калі складана разабрацца самастойна, то можна звярнуцца да псіхолага.

Сіметрыя. Важна, каб вы былі гатовыя дзяліцца сваімі пачуццямі і думкамі, з клопатам ставіліся да іншага чалавека і разумелі, што не абразіце яго пачуцці, а ён/яна – вашы.

‍Шчырасць. Адкрытая і шчырая камунікацыя – гэта база для здаровых адносін. Але трэба памятаць, што давер развіваецца паступова і патрабуе часу і намаганняў.

‍

Мы гатовыя падтрымаць Вольных і дапамагчы вярнуць давер да свету.

А РАЗАМ з вамі можам нашмат больш.

‍